Από αυτήν εδώ την εφημερίδα, αδέσμευτα και με το θάρρος της γνώμης αποκαλύπτουμε στον λαό και τους αναγνώστες μας όσα συμβαίνουν και πρόκειται να μάθουν πολύ αργότερα.
Οι μεθοδεύσεις για το γκρέμισμα της ελληνικής οικονομίας, πράγμα που σε μια εποχή κυριαρχίας των οικονομικών παραμέτρων, σημαίνει κατάρρευση του κράτους, δεν είναι χθεσινές. Γίνεται όμως ολοένα και περισσότερο φανερό ότι έχουν μέλλον. Αυτό δείχνουν τόσο το ΔΝΤ όσο και το άτυπο και αναρμόδιο, αλλά άκρως παρεμβατικό Eurogroup. Οι εκβιασμοί μπορεί να προέρχονται κυρίως από το εξωτερικό, αλλά έχουν την συναίνεση του συνόλου των πολιτικών και των πολιτικών κομμάτων, πλην Χρυσής Αυγής. Και δεν είναι τα αποτελέσματά τους μόνον οικονομικά, αλλά και εθνικά με την στενή έννοια του όρου.
Όπως αποκαλύπτουμε στο σημερινό φύλλο, συντονισμένες ενέργειες έχουν δρομολογηθεί στις γειτονικές χώρες για την δημιουργία αφορολόγητων παραδείσων που θα συγκεντρώνουν την οικονομική δραστηριότητα επιχειρηματιών και καταναλωτών, σε βάρος του ελληνικού κράτους που εφαρμόζει μέτρα στον αντίποδα κάθε πιθανότητας ανάπτυξης. Αυτό, μαζί με την δημιουργία ειδικών Οικονομικών Ζωνών όπου θα φιλοξενούνται επιχειρήσεις οι οποίες θα απασχολούν τα φθηνά εργατικά χέρια των μαζικά εισαγόμενων μεταναστών, δείχνει ξεκάθαρα τον ρόλο που επιφυλάσσουν στην χώρα μας οι «σύμμαχοι» και «εταίροι» της, και η πολιτική ηγεσία που προσυπογράφει και εκτελεί. Δηλαδή, τον εξευτελισμό της Ελλάδας, την καταρράκωση του ηθικού του λαού μας, και την αποστράγγιση κάθε δημιουργικής ικμάδας.
Η επιτυχία του σχεδίου ήδη διαγράφεται από την «εθνική κατάθλιψη» που έχει τυλίξει τον λαό μας, σύμπτωμα της οποίας είναι η απάθεια που διακρίνει ιδιαίτερα τους νέους. Αλλά όχι όλους.
Στο φύλλο αυτό, αποκαλύπτουμε τον ρόλο των ξένων υπηρεσιών στις εξεγέρσεις που έγιναν και θα γίνουν από τους «γνωστούς-αγνώστους» νεαρούς. Μια ακόμη απόδειξη του διαχρονικά εθνικά και κοινωνικά προδοτικού ρόλου των συγκεκριμένων ομάδων που κάποτε αποκαλούνταν αναρχικοί και πρόσφατα μπήκαν πανηγυρικά, κάτω από την ομπρέλα του ΣΥΡΙΖΑ σε δήμους και βουλή.
Η απουσία αντανακλαστικών εκ μέρους της κυβερνήσεως, η πλήρης παραίτησή της και η ψυχική και ηθική αδυναμία του Πρωθυπουργού να ηγηθεί της χώρας, γίνονται φανερές και από δύο συμβάντα. Το ένα είναι η ομολογία του πρώην υπουργού επί των Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη στον Nouvel Observateur: «Το δημοψήφισμα δεν έγινε για να κερδηθεί αλλά για να χαθεί προκειμένου να υπάρξει μια δικαιολογία για την επερχόμενη υποταγή. Αυτό πιστεύω εγώ. Το βράδυ του δημοψηφίσματος όταν καταγράφηκε το μαγικό 62% του «όχι» εγώ ήμουν στον ουρανό. Αλλά αυτό δεν ήταν το αποτέλεσμα που ήθελε ο Τσίπρας. Ήταν ξεκάθαρο αυτό στο πρόσωπό του. Οπότε τη νύχτα αυτή είπε ότι «είναι ώρα να «παραδοθούμε» Κι εγώ του απάντησα «όχι εγώ». Ήταν πολύ φιλικός αλλά λυπηρός ο διάλογος ακόμα και με αγάπη. Πίστευε ότι η Ελλάδα θα καταστρεφόταν αν συνεχίζαμε. Δεν είχα την ίδια άποψη. Και γι’ αυτό έφυγα. Ο Τσίπρας δεν πιστεύει στα βασανιστήρια αλλά ο ίδιος έπεσε θύμα βασανισμού προκειμένου να υποχρεωθεί σε υποταγή. Οπότε ο λαός προτίμησε κάποιον της δικής του γενιάς για να εφαρμόσει το Μνημόνιο από έναν συντηρητικό που θα προχωρούσε σε εφαρμογή με ενθουσιασμό».
Μια ηγεσία ηττοπαθών όπως οι κύριοι Τσίπρας, Καμμένος, Τσακαλώτος, και παλαιότερα Σαμαράς-Βενιζέλος, και των λοιπών πολιτικών και κομμάτων του μνημονιακού τόξου, από την Γεννηματά ως τον Λεβέντη, είναι αδύνατον να εμπνεύσει θάρρος και να δώσει προοπτική διεξόδου από τα αδιέξοδα στα οποία έχει περιέλθει η χώρα εξ’ αιτίας των χειρισμών τους.
Το δεύτερο είναι η γενική επίθεση που έχει σημάνει τις τελευταίες εβδομάδες μεταξύ των αρπακτικών της γειτονιάς μας. Είναι το θράσος που επιδεικνύουν όχι μόνον οι πράκτορες της Τουρκίας στην Θράκη, αλλά και οι σκοπιανοί και οι αλβανοί. Είναι η κατάληψη του ελληνικού εναερίου χώρου από τους ισραηλινούς. Είναι η παραχώρηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στους τούρκους της διαχείρισης του Αιγαίου με αφορμή τις επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο λόγω του μεταναστευτικού τσουνάμι. Η ελληνική πλευρά εξαντλημένη και ασθμαίνουσα σαν χάμστερ στον τροχό, σιωπά.
Υπάρχει λοιπόν διέξοδος; Η γνώση που προσφέρουν οι ελεύθερες φωνές του Τύπου είναι πολύτιμη. Χρειάζεται όμως και η ενεργοποίηση των δυνάμεων αντίστασης, σε όποιον πολιτικό χώρο και αν βρίσκονται. Είναι γεγονός ότι την μεγαλύτερη συσπείρωση συναντούμε στους Ελληνες Εθνικιστές. Οι εκλογές τελείωσαν. Είναι ώρα για ανασύνταξη και πολιτική δράση. Το Μετά είναι Τώρα, όποια κι αν είναι η δική μας στάση, δράσης ή απάθειας, αλλά το περιεχόμενό του, μπορούμε και πρέπει να το επηρεάσουμε. ΕΜΠΡΟΣ να γίνουμε οι Ελληνες που αξίζουν στην μεγάλη μας Πατρίδα.
ΕΙΡΗΝΗ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ-ΠΑΠΠΑ
ΕΙΡΗΝΙΚΑ 