Κάθε φορά που ένα τρομοκρατικό χτύπημα ταράζει τα νερά της ανθρώπινης καθημερινότητας,
λιμνάζοντα ή φουρτουνιασμένα, θαρρούμε πως αυτό είναι το χειρότερο, το πλέον επαχθές και αδικαιολόγητο που θα δούμε ποτέ.
Πώς να βρει κανείς με το Δυτικό, αστικό μυαλουδάκι του, τους λόγους που κάνουν εκατοντάδες ανθρώπους να δολοφονούν εν ψυχρώ εκατοντάδες άλλους ανθρώπους που δεν τους έχουν φταίξει σε τίποτε, και οι οποίοι δεν έχουν καμία προσωπική ευθύνη για όσα δίκαιά τους πιστεύουν ότι καταπατούνται;
Πώς να εξηγήσει κανείς στην Δημοκρατία των Πολιτών, το εξάμβλωμα της Γαλλικής Επανάστασης, πως αυτό που γιορτάζει στην Promenade des Anglais της Νίκαιας είναι η αιτία του θανάτου τους;
Πώς να κάνει κανείς να καταλάβουν οι φιλήσυχοι αστοί πως είναι η μειοψηφία αυτού του κόσμου; Πως όλος ο πλανήτης σκοτώνει και σκοτώνεται, αγωνίζεται, γεννιέται και εξοντώνεται κάθε στιγμή;
Πώς να συνειδητοποιήσει πως στον κόσμο υπάρχουν πιο σοβαρά και επείγοντα προβλήματα από τις ψυχολογικές δυσλειτουργίες που προκαλεί η μανία του πλουτισμού, η κυριαρχία του ψεύδους και της υποκρισίας, η αφθονία και η κατανάλωση, ο κόρος των Δυτικών κοινωνιών;
Δεν μπορεί.
Οι δολοφονίες των Γάλλων από τους μετανάστες που έθρεφαν στον κόρφο τους μπορεί, ίσως, να τους κάνουν να αντιληφθούν πως λάδι και νερό δεν ενώνονται.
Πριν από μια εβδομάδα, 300 άνθρωποι σκοτώθηκαν σε παρεμφερή επίθεση στην Βαγδάτη. Μα βάζω στοίχημα πως κανείς Δυτικός δεν νοιάστηκε να βρει τα χρώματα της ιρακινής σημαίας για να βάψει την εικόνα του διαδικτυακού του προφίλ. Και κανείς δεν νοιάστηκε να το κάνει ζήτημα, γιατί εκεί
δεν υπάρχει μια Χρυσή Αυγή, για να επιβεβαιωθεί και να ανέβη στην συνείδηση του Λαού. Μόνο όταν χτυπηθεί κανείς στην καρδιά του καταλαβαίνει τον πόνο. Κι αυτό φροντίζουν να κάνουν οι φονιάδες του Ισλαμικού Κράτους. Αυτό που ξέρουν να κάνουν από την ημέρα που εμφανίστηκαν στον
χάρτη της Ιστορίας.
Πέραν των θυμάτων που επιδιώκουν να προκαλέσουν, σκοπό έχουν να σπείρουν τον φόβο και την αταξία στον κοινωνικό ιστό των Ευρωπαϊκών χωρών.
Όμως, παρά τον αποτροπιασμό που αισθανόμαστε για την πράξη, θα θυμίσουμε πως όλοι οι Μουσουλμάνοι, όπως οι Έλληνες Μουσουλμάνοι στην Θράκη μας, αλλά και όλοι οι μετανάστες ως μονάδες, δεν είναι δολοφόνοι, και πως η ψυχραιμία θα προφυλάξει τους Ευρωπαϊκούς λαούς από μιαν
ανώφελη αιματοχυσία. Γιατί είναι βέβαιον πως ένα από τα όσα επιδιώκονται από την μαζική προώθηση των αφρικανών και ασιατών εισβολέων στην ήπειρό μας, είναι και αυτό. Σε μια άτακτη αντιπαράθεση γνωρίζουμε όλοι ποιοι θα είναι οι νικητές και ποιοι θα επωφεληθούν από το έγκλημα,
όπως επωφελούνται ακόμα, επτά δεκαετίες μετά την λήξη του Δεύτερου Ευρωπαϊκού Πολέμου.
Ας μην πέσει κανείς λοιπόν στην παγίδα τους. Μοναδική λύση είναι ο συντεταγμένη στήριξη των Εθνικιστικών Κινημάτων της Ευρώπης που θα επιτρέψουν να αντιμετωπίσουμε οργανωμένα και αποφασιστικά την επίθεση και να απωθήσουμε τους εισβολείς στις χώρες προέλευσής τους, χώρες οι
οποίες στην πλειοψηφία τους κατέρρευσαν οικονομικά και κοινωνικά μετά την αποχώρηση των Ευρωπαϊκών Αποικιοκρατικών δυνάμεων προς χάριν των προσταγμάτων της Γαλλικής Επανάστασης.
Ταυτόχρονα, ας έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά για τα τεκταινόμενα στην Θράκη. Στο αποκαλυπτικό ρεπορτάζ που φιλοξενούμε στις σελ. 12 και 13, δίνουμε νέα στοιχεία για τις κινήσεις των Τούρκων. Δεν θα σταματήσουμε, όπως κάνουμε από την αρχή της εκδόσεως αυτής της εφημερίδος, να υποστηρίζουμε πως το ελλαδικό κράτος είναι ανύπαρκτο στην Θράκη και πως μόνον οι Εθνικιστές βρίσκονται στο πλευρό των Ακριτών μας, Χριστιανών και Μουσουλμάνων.
Η Ιστορία παίζει πολλά παιχνίδια, κι αυτός είναι ένας λόγος που την καθιστά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Στις τροπές και τις ανατροπές της αναφερόμαστε στο πολύ ενδιαφέρον άρθρο των σελ. 14 και 15 που πρέπει να διαβάσετε.
Έχουμε το προνόμιο να ζούμε σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εποχή. Ας αφήσουμε το χνάρι μας πάνω στην άμμο της. Κι όσοι έχουμε (ή βρίσκουμε) το θάρρος, ας ανοίξουμε με την πένα και το σπαθί μονοπάτια στους λόγγους της παγκόσμιας πολιτικής πλεκτάνης. Αξίζει τον κόπο. Θα μας ακολουθήσουν και άλλοι.
ΕΙΡΗΝΗ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ-ΠΑΠΠΑ
ΕΙΡΗΝΙΚΑ 