Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ φ.176

Χωρίς τίτλο.jpg

Σε ποιου τα χέρια θα σκάσει η βόμβα του 4ου μνημονίου; Ποιος θα αναλάβει το κόστος μιας εθνικής καταστροφής; Αν τις κοινωνικές «τομές», δηλαδή τον κυριολεκτικώς βίαιο ακρωτηριασμό των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, τις αναλαμβάνει η Αριστερά ώστε να ελαχιστοποιούνται οι αντιδράσεις της κοινωνίας, το βάρος των Εθνικών Θεμάτων το αναλαμβάνει η Δεξιά. Η κινητικότητα στο «αεροπλανοφόρο Κύπρος» προμηνύει μια ταπεινωτική συμφωνία ή μια οριστική (έως την Eθνική Παλιγγενεσία) διχοτόμηση; Προσφάτως, ο Γιγίτ Μπουλούτ, στενός  συνεργάτης και σύμβουλος του Ερντογάν επί των Οικονομικών, πρότεινε την προσάρτηση των Κατεχομένων στην Τουρκία. Εάν υποθέσουμε ότι η ελεύθερη Κύπρος δεχόταν, και η Ελλάς είχε το θάρρος να επιδιώξει την Ένωση του ελεύθερου τμήματος του νησιού, αποκτώντας μιαν ακόμη ελληνοτουρκική μεθόριο, τότε ο δρόμος για τον πλήρη έλεγχο της περιοχής από το ΝΑΤΟ ανοίγει διάπλατα. Οι αμερικανοί έχουν κάθε λόγο να το επιδιώξουν, κλείνοντας έτσι και τον κύκλο της εθνικής προδοσίας και της Μεταπολιτεύσεως.

Η ανακοίνωση των περιοδειών του Πρωθυπουργού και του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως στην Θράκη και την Ήπειρο, ως απαντήσεις στην τουρκική και αλβανική προκλητικότητα αντιστοίχως, δείχνουν ότι τα όποια αντανακλαστικά της ελληνικής διπλωματίας λειτουργούν υποτονικά μεν, αλλά τουλάχιστον σε επίπεδο συμβολικό. Βεβαίως οι περιοδείες έχουν και χαρακτήρα προεκλογικό. Ανεξαρτήτως της καταλήξεως των διαπραγματεύσεων, οι Έλληνες θα είναι οι χαμένοι.

Οι πάντες, με εξαίρεση τους κομματικούς στρατούς και τα απολιθώματα του αμαρτωλού δικομματικού παρελθόντος, έχουν αντιληφθεί ότι είτε εκλεγεί ο Αλέξης είτε ο Κούλης, καμία διαφορά δεν θα υπάρξει για τον ελληνικό λαό. Αυτό ευνοεί τον κ. Τσίπρα. Εάν αυτό συνδυαστεί με την απέχθεια που προκαλεί το εμφανώς υποκριτικό και ψεύτικο του ηγετίσκου της ΝΔ, και την βεβαιότητα ότι οι πέριξ αυτού γενίτσαροι πρώην αντιμνημονιακοί, αποτελούν έναν οικτρό έως γελοίο θίασο ηλιθίων, ο δρόμος είναι ανοιχτός για ένα ισχυροποιημένο εθνικιστικό κίνημα. Και ομιλούμε ακριβολογώντας για ένα κίνημα που θα μπορέσει να αποτελέσει την εναλλακτική σε μια κυβέρνηση οικουμενική ή συνεργασίας, η οποία θα προκύψει από τις αδύναμες πλειοψηφίες του 18%.

Ο Εθνικισμός, νοήμων, στρατηγικός, ιδεολογικός και με μετρήσιμα αποτελέσματα είναι η απάντηση στα πολλαπλά πολιτικά αδιέξοδα.

Με την εποίκιση της Ευρώπης και της Πατρίδος μας από μη-Ευρωπαίους λαθραίους μετανάστες, και την προϊούσα οικονομική νέκρωση, οι διεθνιστικές ελίτ έχουν κάνει ολοφάνερες τις προθέσεις τους. Θα ακολουθήσουμε το παράδειγμα της προπετούς τουρκίας που δηλώνει δια του θρασύτατου Πρωθυπουργού της Μπιναλί Γιλντιρίμ πως «Είμαστε ένας από τους παράγοντες που προστατεύουν την Ευρώπη. Αν οι πρόσφυγες διασχίσουν τα σύνορα μας, θα πλημμυρίσουν και θα κατακλύσουν την Ευρώπη (…) η διακοπή των σχέσεων με την Ευρώπη θα βλάψει την τουρκία, αλλά η ζημιά θα είναι πενταπλάσια έως και εξαπλάσια για την Ευρώπη; Απίθανο. Θα σκύψουμε το κεφάλι ως Έθνος και θα περιμένουμε την καταναλωτική νάρκωση να απομακρύνει τις πολλές μαύρες Παρασκευές που επιβλήθηκαν στην καθημερινότητά μας;

Η Ευρώπη ακολουθεί την μέθοδο του στρουθοκαμηλισμού. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ του παγώματος των συνομιλιών με την τουρκία λόγω της ‘δυσανάλογης’ αντίδρασης της τουρκικής κυβέρνησης στο αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου. Στην πραγματικότητα, θα ήθελε να αρνηθεί ευθέως την ένταξη της τουρκίας, όπως είχε επιδιώξει ο εξαφανισθείς από την γαλλική πολιτική σκηνή πρώην Πρόεδρος Σαρκοζύ. Το θάρρος όμως εξέλιπε από πολίτες και πολιτικούς.

Απέναντι στην θλιβερή εικόνα των σημερινών ελαχίστου αναστήματος κυβερνητών, μορφές όπως αυτή του ποιητή-πολεμιστή Λορέντζου Μαβίλη αποτελούν σημεία αναφοράς, έμπνευσης αλλά και ταπεινότητας για τους προπετείς.

Τι θα έλεγαν, τι θα λένε εκείνοι που σαν τον Μαβίλη άφησαν δόξες και τιμές, καριέρες και πλούτη για να ακολουθήσουν το όραμα της Ελευθερίας στην Μακεδονία, την Κρήτη, την Ήπειρο;

Πόσο λίγα συγκριτικά ζητώνται από εμάς σήμερα, και πόσο, μα πόσο λίγα είμαστε διατεθειμένοι να θυσιάσουμε για την Πατρίδα;

Ειρήνη Δημοπούλου – Παππά

(Εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ, Φ. 176)

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

%d bloggers like this:
close-alt close collapse comment ellipsis expand gallery heart lock menu next pinned previous reply search share star