Στο σημερινό φύλλο της εφημερίδος ΕΜΠΡΟΣ, και στον απόηχο της επισκέψεως του Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας, Εμμανουέλ Μακρόν και της συζύγου του
στην Αθήνα, δημοσιεύουμε ένα ενδιαφέρον άρθρο με τον τίτλο «Η τέχνη της οικονομικής καταστροφής ενός κράτους» (σελ. 12). Το άρθροαναφέρεται συνοπτικά στους «οικονομικούς δολοφόνους», μια καθ’ όλα νόμιμη και ευπρεπή εργασία, αντίθετα από ό,τι προοιωνίζει το όνομα.
Δεν εννοούμε βεβαίως ότι ο κ. Μακρόν είναι οικονομικός δολοφόνος. Ζούμε σε μια εποχή όπου η «οικονομία της Αγοράς» κατακλύζει κάθε τομέα της ζωής, καθιστώντας και την ίδια αγοραία. Οι Μακρόν πολλοί. Απέναντί τους, τι μπορεί να κάνει ο Έλληνας Εθνικιστής; Μια πραγματιστική και ταυτοχρόνως ποιητικής εμπνεύσεως απάντηση θα βρείτε στο άρθρο «Χρυσαυγίτης –Ωραίος ως Έλλην» (σελ. 21).
Το ίδιο δίλημμα θα πρέπει να αντιμετώπιζαν και οι αρχαίοι Σπαρτιάτες όταν παρατηρούσαν τους συνέλληνές τους Αθηναίους, Αιγινήτες, Θηβαίους, Μεγαρείς, όλους αυτούς που έστηναν χρυσά τρόπαια για τις περικλεείς νίκες τους εναντίον βαρβάρων και αλλήλων. Προσηλωμένοι στην λατρεία της Σελήνης, η οποία τους δόθηκε προτού ακόμη ο Απόλλων στείλει το χρυσάφι του στους θνητούς από το ευλογημένο τριπόδι
των Δελφών, πιο σκοτεινοί για τους απέξω, κι από τον μέλανα ζωμό τους, τράβηξαν τον δικό τους δρόμο, και κρυφίως, γενναίως και πονηρά πιάσαν τα στενά των Θερμοπυλών τέτοιον καιρό (διαβάστε το ιστορικό της μάχης στην σελίδα 14), μισόν αιώνα πριν μια νέα θρησκεία γεννηθεί, και γεννοβολήσει έναν άλλο Λεωνίδα, τον Παλαιολόγο, εκείνον που ορκίστηκε να φυλάξει τις Θερμοπύλες ενός άλλου Κωνσταντίνου, εκεί ψηλά στον Βόσπορο, μακριά από την Λακωνική γη.
Η μάνα εκείνου του πρώτου Κωνσταντίνου, η οποία έφερε το όνομα της ωραιότερης των θνητών γυναικών, της Λακώνισσας Ελένης-Σελάνας, θα ανατρέξει σε άλλη μακρινή γη. Εκεί, οδηγημένη από την μυρουδιά του ταπεινού στο μάτι των αμύητων, μα βασιλιά βασιλικού, θα βγάλει από τα χώματα το σύμβολο της ζωής, εκείνο που επί Ρωμαϊκού πολυεθνικού μεγαλείου είχε γίνει σύμβολο της ατίμωσης και που, χάριν σ’ αυτήν, ξανάγινε σύμβολο ευλογίας και Τιμής, τον Τίμιο Σταυρό του Χριστού από την Γαλιλαία (διαβάστε τα σχετικά της γιορτής στην σελίδα 15).
Εκεί, στα στενά των Θερμοπυλών, οι Έλληνες Εθνικιστές με κεφαλή τους έναν άλλο Λάκωνα, τον Νικόλαο Μιχαλολιάκο, θα σταθούν τούτο το Σάββατο αντιμέτωποι με τις σκιές Εκείνων που στοιχειώνουν την ψυχή κάθε Ελεύθερου ανθρώπου, κάθε ανθρώπου που περιφρονεί «κονσόρτσια και Ιουδαίους», ανατολίτικα πλούτη και υποσχέσεις για υποταγμένη, ταπεινωτική, υπόδουλη εξουσία (βρείτε πληροφορίες στην σελίδα 24).
Τέλος, διαβάστε, φωτοτυπήστε, μοιράστε το ψήφισμα της σελίδας 3 ενάντια στον ρατσισμό κατά των Ελλήνων. Εκεί όπου ο Λεωνίδας και οι συμμαχητές του πέταξαν στα μούτρα του βάρβαρου και των δούλων του το δικό τους ΟΧΙ, οι σύγχρονοι ηγεμόνες χαρίζουν στις στρατιές Ασίας και Αφρικής διαμερίσματα, χωράφια, επιδόματα, τον
μόχθο των Ελλήνων. Μην δώσετε γη και ύδωρ.
Βλέπε ουν ψυχή μου, για να μην αναφωνήσεις σαν τον ποιητή από την Αλεξάνδρεια «A όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω!»
Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των ώρισαν
και φυλάγουν Θερμοπύλες.
ΕΙΡΗΝΙΚΑ 