Το σπαθί της Μακεδονίας (στίχοι, βίντεο)

Απορώ Μακεδονία, πώς βαστάς υπομονή,

και πώς βλέπεις τα παιδιά σου μέρα νύχτα στη σφαγή.

Τι να κάνω η καημένη που ‘μαι αλυσόδετη,

και δεν είμαι ελευθέρα για να σύρω το σπαθί.

Αυτό το μαύρο το σπαθί μου είναι ανάγκη να βαφεί,

απ’ το αίμα των εχθρών μας η Ελλάς να δοξαστεί.

Του Αλεξάνδρου η πατρίδα πάντα είναι ελληνική,

των εχθρών μας η ελπίδα ψεύτικη είναι κι ας χαθεί.

Στην Ανατολή και Δύση έτρεχε σαν αστραπή,

τ’ όνομά της να κηρύξει, ποία είναι αυτή η γη.

Μη φοβείσθε Μακεδόνες και δεν είστε μοναχοί,

τρεις χιλιάδες Ευζωνάκια έρχονται για βοηθοί.

Στέρια – στέρια βασταχτείτε τ’ Αλεξάνδρου τα παιδιά,

στους εχθρούς ν’ αντισταθείτε με ελληνική καρδιά.

Του Αλεξάνδρου η πατρίδα πάντα είναι ελληνική,

των εχθρών μας η ελπίδα ψεύτικη είναι κι ας χαθεί.