Γράφει η ΕΙΡΗΝΗ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ
Ο Χρόνος έχει μια καταλυτική δύναμη πάνω στους ανθρώπους, πάνω στα πάντα. Πανδαμάτωρ των πάντων, ο Χρόνος επιτρέπει να κοιτάξουμε πίσω μας, πριν ξανακοιτάξουμε εμπρός. Μας επιτρέπει να μαθαίνουμε από τα λάθη μας, διδάσκοντάς μας ξανά και ξανά το ίδιο μάθημα μέχρι να το κάνουμε κτήμα μας.
Κάποιοι το πετυχαίνουν, κάποιοι αρνούνται πεισματικά, δογματικά, να δεχθούν ότι έκαναν λάθος, επιμένοντας στην εθελοτυφλία τους.
«Συνηθίζω να κάνω έντονη αυτοκριτική αλλά δεν μπορώ να εντοπίσω λάθη από την παράταξή μας. Οι υπόλοιπες παρατάξεις πράγματι έκαναν λάθη. Αν είναι λάθος ότι κάποια στιγμή έβαλα ροζ γόβες…». Αυτή ήταν η αυτοκριτική που επεφύλασσε για τον εαυτό της η υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ για την δημαρχία Θεσσαλονίκης, Κατερίνα Νοτοπούλου, η οποία ήρθε τελικά τέταρτη.
Δεν είναι η μόνη. Πολλοί δεν βλέπουν τα λάθη τους, αλλά επικεντρώνουν την προσοχή τους στις ροζ γόβες τους. Κάποτε όμως και τις γόβες τις βαριέσαι γιατί σε κουράζουν, και η χρυσόσκονη φεύγει. Και τότε, καλό είναι να μένει κάτι ουσιαστικό και δυνατότερο από τις πόρνες της εξουσίας. Να μένει η ουσία της σχέσης με τον λαό και με τους συνοδοιπόρους σου, με ελάχιστο κοινό παρονομαστή την ειλικρίνεια και την αλληλοεκτίμηση. Όταν και αυτά χαθούν, η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη.
Όλοι αναμετριόμαστε με τις αντιξοότητες και με τους εαυτούς μας. Όλοι έχουμε ένα μερίδιο στην νίκη και στην ήττα. Όποιος επιζητά μοναχά λιβανωτούς είναι καταδικασμένος να μυρίσει, όταν κάποτε κοπάσει ο κουρνιαχτός, την μπόχα των σαπισμένων πτωμάτων που έκρυβε ως τα τώρα. Ο λιβανωτός που φλομώνει τον δήθεν τιμώμενο, είναι ο φερετζές της σκοπιμότητας των κολάκων που απομακρύνουν κάθε υγιή οργανισμό που θα μπορούσε να διορθώσει έγκαιρα την πορεία του καραβανιού στην έρημο της διαδρομής του.
Τώρα, ένα μήνα πριν από τις εκλογές (εάν, θα επαναλάβω για πολλοστή φορά από πέρυσι τέτοιον καιρό, γίνουν) κανείς δεν πρέπει να κοιτάξει το πρόσωπο της Μέδουσας. Τώρα, είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να κοιτάξουμε εμπρός, προς το Αύριο. Γιατί εμείς δεν εγκαταλείπουμε τον παραστάτη την ώρα της μάχης. Για κάποιους τώρα και μετά τις εκλογές θα ειπωθεί το «Εμετρήθης, εζυγίσθης, ευρέθης λειψός».
«Μη έλεγχε κακούς, ίνα μη μισήσωσί σε• έλεγχε σοφόν, και αγαπήσει σε. Δίδου σοφώ αφορμήν, και σοφώτερος έσται• γνώριζε δικαίω, και προσθήσει του δέχεσθαι». Με την κριτική ο σοφός γίνεται σοφότερος, και εκτιμά αυτόν που ασκεί τον έλεγχο. Μόνον οι φαύλοι απαντούν στην κριτική με μίσος και εκδίκηση, γιατί έχουν την φωλιά τους λερωμένη, και επιχειρούν να κρύψουν την σαπίλα τους.
Μακριά από μας η αλαζονεία!
Γνωρίζουμε ότι τακτική των φαύλων είναι να επιτίθενται στους ανθρώπους που επιδεικνύουν ικανότητα και εργατικότητα, να επιχειρούν να τους μειώσουν για να πάρει μπόι η ανθυπομετριότητά τους. Είναι αυτοί που σου ζητούν να κάψεις τα πτυχία σου, να εργάζεσαι λιγότερο για να μην φαίνεται πως οι ίδιοι αναλίσκονται σε μηχανορραφίες αντί να εργάζονται προς το κοινό συμφέρον, να συχνάζεις στο σουβλατζίδικο περισσότερο, να ξημεροβραδιάζεσαι κουτσομπολεύοντας στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης ρουφιανεύοντας και καταστρέφοντας όσα οι εργατικοί χτίζουν. Αυτή είναι η κομμουνιστική αντίληψη της ζωής. Ισοπέδωση. Οι Άριστοι κάτω, επάνω οι Κόλακες. «Ο δε ούτω ανελθών βλαξ θα προωθήση ο ίδιος πρόσωπα μόνον κατώτερα εαυτού». Πάει περίπατο από το παράθυρο, δηλαδή, και η αξιοκρατία και η αριστεία, προ της «βλακικής αγέλης», προ του πλέγματος καχυποψίας με το οποίο παγιδεύουν το θύμα τους και πονηρίας με το οποίο επιχειρούν την εξουδετέρωση των ευφυών», σημείωνα έναν περίπου χρόνο πριν, στο φύλλο 255 της ΕΜΠΡΟΣ (ΕΓΕΡΘΗΤΙ: Βλακεία και ήττα ή εργασία και νίκη;).
Και λίγο νωρίτερα, τον Φεβρουάριο του 2018 σημείωνα πως εν τέλει «Νικητής θα βγει η Δεξιά, η αληθινή Δεξιά σκέψη, η οποία απορρίπτει τόσον τους αρνητές όσο και τους υποκριτές που εκμεταλλεύονται την Ελλάδα και τον Ελληνισμό.
Εμπρός, για μια πραγματική, Ελληνική Δεξιά!».
Αυτό ας γίνει το σύνθημά μας αυτή την ώρα της εκλογικής αναστάτωσης. Ας καταρρίψουμε την Αριστερή σκέψη. Ας αγκαλιάσουμε τους ανθρώπους της προσφοράς, της Αριστείας, της θετικής αντιλήψεως της Ζωής.
Αγαπητές αναγνώστριες και αναγνώστες,
Τις επιλογές της ηγεσίας του Εθνικιστικού κινήματος ούτε τις συζητώ, ούτε ζητώ να αρέσουν. Κανείς δεν ερωτά εάν μας αρέσει κάθε απόφαση, σε αυτό το καθεστώς της μη άμεσης Δημοκρατίας,
Σας ζητώ τούτη την ώρα κάτι που ζητώ από τον εαυτό μου.
Ο αείμνηστος παππούς μου, ένας δαιμόνιος ιερέας, αγρότης και λόγιος, μου έλεγε ότι για να είναι κανείς ισορροπημένος άνθρωπος πρέπει να σκέφτεται τον θάνατο επτά φορές την ημέρα.
Συχνά σκέφτομαι κατά την προτροπή του. Σκέφτομαι, όταν θα έρθει εκείνη η ώρα τι θα περάσει από το μυαλό μου καθώς θα αφήνω πίσω αυτούς που αγάπησα πιο πολύ, και πάνω από όλα, αυτό που αγάπησα πιο πολύ από την πιο τρυφερή μου ηλικία: την γη της Ελλάδας.
Σκέφτομαι πως αν έχω εκείνη την ώρα την διαύγεια, όπως συμβαίνει με τους ανθρώπους που αγγίζουν την κουρτίνα της άλλης πλευράς, θέλω να κοιτάξω πίσω μου την ζωή μου, και να πω ότι έκανα όσα μπορούσα να κάνω για αυτούς που αγάπησα και με αγάπησαν, και για αυτό που αγάπησα πιο πολύ από όλα. Ιδανικά, ίσως και να έχω κάνει κάτι παραπάνω από αυτό που νόμιζα ότι μπορούσα.
Αν έχω μια φιλοδοξία σε αυτήν την ζωή, είναι κάθε ένας και κάθε μία από όσες και όσους διαβάζετε αυτές τις γραμμές να μπορείτε να πείτε το ίδιο.
Άφησα για το τέλος μιαν έκκληση στην λογική.
Έχω γράψει κατ’ επανάληψη, ιδιαίτερα τα τελευταία δύο χρόνια, ότι στο Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα, προκειμένου να παραμείνει Λαϊκό και Εθνικιστικό, κανείς δεν περισσεύει. Αυτή είναι η θέση του Αρχηγού του κόμματος στην ανακοίνωσή του με την οποία σημειώνει πως
«Τα ψηφοδέλτιά μας θα είναι ανοικτά για κάθε Έλληνα Πατριώτη και Εθνικιστή, με μόνη προϋπόθεση την εντιμότητα και την ειλικρινή διάθεση για εθνικούς αγώνες».
Όλοι ενωμένοι στην μεγάλη εκλογική μάχη που έρχεται! Όπως έλεγε και ο στρατηγός Πάτον, «Το θέμα δεν είναι να πεθάνεις εσύ για την πατρίδα σου, αλλά να κάνεις τον μπάσταρδο που βρίσκεται απέναντί σου να πεθάνει αυτός για τη δική του»!
Το μήνυμα των υποστηρικτών της Χρυσής Αυγής, που την στήριξαν στα άγρια και στα δύσκολα, ας ακουστεί καθαρά, και με νηφαλιότητα ας το επεξεργαστούν όποιοι δει, αμέσως μετά τις εκλογές.
Ετούτη την ώρα, ας επικεντρωθούμε στον Αγώνα. Κανείς δεν περισσεύει. Κανείς δεν δικαιούται να προγκά κανέναν, εάν όλοι δίνουν το καλύτερο που μπορούν.
(Δημοσιεύθηκε στο φ.305 της Εθνικής Εφημερίδος ΕΜΠΡΟΣ)
ΕΙΡΗΝΙΚΑ 