Σαν σήμερα πριν από έξι χρόνια ξεκίνησε και συνεχίζεται ο Γολγοθάς της οικογένειάς μου. Η δίωξη ενός καθ’ όλα αθώου ανθρώπου, ο οποίος δεν έβλαψε κανένα, αντίθετα στήριξε με νόμιμο τρόπο, υλικά και πνευματικά το εθνικιστικό κίνημα, στο μέτρο που του δόθηκε, με τις γνώσεις και τις ικανότητές του.
Η δίωξή του στέρησε από τα ανήλικα παιδιά μου τον πατέρα τους επί 18 μήνες, και προκάλεσε άπειρο πόνο στους υπερήλικες γονείς του, σε συγγενείς και φίλους.
Ο Χρήστος Παππάς δεν συνελήφθη. Προσήλθε στην ΓΑΔΑ για να συμπαρασταθεί στον παιδικό του φίλο και αρχηγό της Χρυσής Αυγής, όπως τον στήριξε και το βράδυ των εκλογών της 7ης Ιουλίου, τιμώντας τον λόγο του, την φιλία του και την αξιοπρέπεια του ίδιου και του Κινήματος.
Σε όσους στάθηκαν πλάι μου, είτε ήσαν Χρυσαυγίτες και μοιράστηκαν μαζί μου τις επτά ώρες της αναμονής στα δικαστήρια της Ευελπίδων (Αντώνη, Γιώργο, Δημήτρη, Δημοσθένη, Τάσο), στον Αρειο Πάγο, στις φυλακές Κορυδαλλού, είτε δεν ήσαν και δεν πρόκειται να γίνουν, αλλά είδαν και βλέπουν το άδικο και παράλογο της ταλαιπωρίας μας, σας ευχαριστώ. Είστε οικογένειά μου.
Όσοι νομίζετε ότι είστε ικανότεροι, εξυπνότεροι ή ιδεολογικά ορθότεροι, εύχομαι η Μοίρα να σας προσφέρει την ευκαιρία να αναμετρηθείτε με τους εαυτούς σας και να το αποδείξετε.
ΕΙΡΗΝΗ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΙΡΗΝΙΚΑ 