«H κυβέρνηση του Μπόρις Τζόνσον κατέρρευσε επιτέλους» γράφει ο Εκόνομιστ, και την ίδια ενθουσιώδη στάση τηρούν όλοι οι μεγάλοι εκδοτικοί όμιλοι, των επιχορηγούμενων από το ελλαδικό νεοδημοκρατικό κράτος, συμπεριλαμβανομένων.
Ποιο χατίρι δεν ήταν πρόθυμος να κάνει ο Μπόρις, και παραιτήθηκε λίγες μόνο μέρες μετά την παρουσία του στην Σύνοδο των G7; Η υγειονομική κρίση δεν ήταν μάλλον ζήτημα, αφού στην Σύνοδο του 2021 ο Τζόνσον είχε ζητήσει “να εμβολιαστεί όλος ο πλανήτης ως το τέλος του 2022“. Αλλά βέβαια ο Τζόνσον έχει αλλάξει γνώμη στο παρελθόν, για το αν θα ασχοληθεί με την πολιτική ή θα παραιτηθεί από δημοσιογράφος, επί παραδείγματι.
Στην φετεινή συνάντηση, ο Μπόρις (Τζόνσον, όχι Γέλτσιν) αναρωτήθηκε αστειευόμενος με τον γνωστό του τρόπο, αν οι παριστάμενοι έπρεπε να βγάλουν τα σακάκια τους για να δείξουν στον Ρώσο Πρόεδρο ότι είναι κι αυτοί γυμνασμένοι. «Θα βγάλουμε τα ρούχα μας; Όλοι πρέπει να δείξουμε ότι είμαστε πιο σκληροί από τον Πούτιν», προσέθεσε. Ο ύπατος δεσμοφύλαξ της αμερικανικής ηπείρου όπως και η ύπατη Ευρωπαία ηγέτις δήλωσαν προτίμηση στην ομαδική ιππασία. Δεν έγινε γνωστό αν ικανοποιήθηκε η επιθυμία τους, πάντως οι φωτογραφίες βγήκαν με τους ηγέτες χωρίς γραβάτες, δικαιώνοντας σε επαναστατικότητα τον πρωτοπόρο Αλέξη Τσίπρα. Τι δεν πήγε άραγε καλά; Μήπως, τελικά, οι άλλοι 6 όντως δεν είναι πιο σκληροί από τον Πούτιν, κι ο Μπόρις τους μαρτύρησε; Τις τελευταίες μέρες πάντως τα Μέσα κάνουν συστηματικά λόγο για τους Ρωσικούς δεσμούς του απερχόμενου Πρωθυπουργού.
«Η βασίλισσα είναι διατεθειμένη να δώσει τον Μπόρις για να κρατήσει τον Ζελένσκυ», σχολίαζε αναλυτής σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης.
«Στην πολιτική κανένας δεν είναι αναντικατάστατος», δήλωσε αποχωρώντας ο Μπόρις Τζόνσον. Μακάρι και άλλοι πολιτικοί να είχαν το θάρρος να το παραδεχθούν, Ελλήνων συμπεριλαμβανομένων.
Η δήλωση πάντως, με την οποία ο Βρετανός δημοσιογράφος και πολιτικός, ανακοίνωσε την αποχώρησή του από την ηγεσία των Συντηρητικών και εν συνεχεία από την Πρωθυπουργία, είναι λιγότερο απλή από όσο φαίνεται.
Ένα καίριο σημείο σε αυτήν είναι ότι ο εξαίρετος γνώστης της γλώσσας, Βρετανός πολιτικός, αυτό το Ευρωσκεπτικιστικό αουτσάιντερ που έφερε τους Συντηρητικούς στην εξουσία μετά βαΐων και κλάδων πριν από τρία περίπου χρόνια, έκανε λόγο σε αυτήν για το «κοινοβουλευτικό Συντηρητικό κόμμα» κάνοντας σαφές αυτό που είχαμε αντιληφθεί εδώ και αρκετό καιρό, και το οποίο ανέφερε και σήμερα στο πρωτοσέλιδό της η Ντέιλυ Μέιλ, ότι δηλαδή η αποχώρησή του ήταν μια ανταρσία μιας συγκεκριμένης ομάδας εντός του κόμματος. Οι κακές γλώσσες ομιλούν για έναν δισεκατομμυριούχο Ινδικής καταγωγής, έναν Πακιστανικής καταγωγής και έναν Ιρανικής.
Η αποχώρηση του Τζόνσον, αφήνει μια επίγευση Τραμπ. Ο εμβληματικός Βρετανός, ηγετικό δίδυμο με τον επίσης εμβληματικό Αμερικανό και αουτσάιντερ των Ρεπουμπλικάνων, πολιτικά πουλέν, αμφότεροι, του δημοσιογραφικού οργανισμού Μέρντοχ, πάλεψε με μια αξιοσημείωτη λεβεντιά και μπρίο το κυβερνητικό και κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, το οποίο ήσαν πρόθυμοι να κάνουν οι Εργατικοί με πρόταση μομφής, πριν τους προλάβουν οι Υπουργοί των Συντηρητικών, οι οποίοι δεν ήσαν διατεθειμένοι να χάσουν τις καρέκλες τους σε μια πιθανή εκλογική ήττα.
Ο πιο επιτυχημένος ηγέτης των Συντηρητικών μετά την Μάργκαρετ Θάτσερ, θα έχει άραγε διάδοχό του ένα δικό του παιδί, όπως η Βαρόνη Θάτσερ τον προτεζέ της Τζων Μέιτζορ που της έσκαβε τον λάκκο ενώ της χαμογελούσε σαν μαθητής με το χαμόγελο οδοντόπαστας;
Όποιος πιστεύει ότι η πολιτική αναταραχή στην Βρετανία συνέβη επειδή ένα στέλεχος της κυβέρνησης ενός ολίγον Οθωμανού θώπευσε έναν αθλητή πριν από πέντε χρόνια και άλλους δύο άνδρες πιο πρόσφατα, μάλλον τελεί εν φαιδρότητι. Το ότι το εν λόγω μέλος της κυβερνήσεως ήταν υπεύθυνο για την κομματική πειθαρχία, λέει κάτι, όχι όμως για τον Τζόνσον αλλά για τα πολιτικά κόμματα και τα όργανά τους.
Η αποχώρηση του Τζόνσον δεν έχει βέβαια να κάνει ούτε με το ότι ένα άλλο του στέλεχος (το οποίο παραιτήθηκε τον Απρίλιο) έβλεπε πορνό στο κινητό του τηλέφωνο, ενώ βρισκόταν στην Βουλή.
Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, σεξουαλικά επεισόδια σημειώνονταν πάντοτε και θα συνεχίσουν να σημειώνονται έως ότου οι άνθρωποι οδηγηθούν στο να θωπεύουν ολογράμματα εικονικών συντρόφων. Ο Τύπος ήταν αυτός που συνδαύλισε τα ενοχικά αντανακλαστικά της βρετανικής κοινωνίας. Τα πράγματα γίνονται, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να λέγονται κιόλας.
«Η απόφαση του Τζόνσον να ζητήσει συγνώμη για το τελευταίο σκάνδαλο είναι αυτή που τελικά ενθάρρυνε πολλούς από τους προηγουμένως πιστούς συναδέλφους του να κινηθούν εναντίον του. Για έναν πολιτικό του οποίου η αυθάδεια και η αισιοδοξία φαινόταν να ξεπερνούν κάθε κανόνα πολιτικής πρακτικής, θα μπορούσε ο μεγαλύτερος λάθος υπολογισμός να ήταν το να ζητήσει συγγνώμη;» αναρωτιούνται οι Τάιμς της Νέας Υόρκης, θυμίζοντας την ανάληψη μιας κάποιας παλαιότερης επί το ελληνικόν, «πολιτικής ευθύνης».
Ο Τζόνσον δεν είναι βεβαίως κάποια άσπιλη περιστερά. Σάλο είχε προκαλέσει πριν από χρόνια η συζήτησή του με συμφοιτητή και φίλο του στην οποία ζητούσε να τιμωρηθεί δεόντως κάποιος συνάδελφός του, «αλλά να μην πάει στην εντατική», όπως υπογράμμιζε ο φίλος. Η ηχογραφημένη συνομιλία διέρρευσε, η επίθεση ευτυχώς δεν έγινε, αλλά ο διάλογος έμεινε να θυμίζει σε όλους πως ο Μπόρις μπορεί να είναι ανοικονόμητος, αλλά δεν είναι αφελής.
Σε αντίθεση με άλλους «δήθεν» πολιτικούς, ο Μπόρις Αλέξανδρος Τζόνσον, διαθέτει μια σπάνια πλέον ανδροπρέπεια παλαιάς κοπής. Μετά από τρεις γάμους, είναι πολύτεκνος (είναι γνωστά τουλάχιστον οκτώ παιδιά του, εντός και εκτός γάμου). Πρόσφατα άφησε την δεύτερη γυναίκα του και τα τέσσερα παιδιά τους, νυμφεύθηκε την χυμώδη, κατά δύο δεκαετίες και κάτι νεαρότερη, νυν σύζυγό του και μητέρα των δυο παιδιών του, πρώην δημοσιοσχεσίτισσα των Συντηρητικών. από γενιά γυναικών που είχαν, λέγουν οι γνωρίζοντες, ιδιαίτερες σχέσεις με τους ενοίκους της Βρετανικής πρωθυπουργικής κατοικίας, και της έδωσε το ελεύθερο να διακοσμήσει την Ντάουνινγκ στυλ με το δικό τους νεοαποικιακό γούστο, ξεσηκώνοντας τις αντιδράσεις των άμεμπτων εκδοτών και βουλευτών. Ήγουν, Ανδρέας συναντά Άκη, αλλά σε λιγότερο κιτς εκδοχή των πασμαντερί.
Ο Τζόνσον δεν αρνήθηκε ποτέ αυτό που είναι, και μάλιστα γραπτώς και κατ’ επανάληψη, στα έντυπα στα οποία εργάστηκε, κάτι που οπωσδήποτε δεν του συγχωρούν οι Σουνάκ, οι Τζαβίντ, οι Ζαχάουι (όλοι εν δυνάμει αλλά όχι και τόσο πιθανοί διάδοχοί του) και οι μετά Κορμπίν Εργατικοί.
Άσπονδοι φίλοι δεν αφήνουν να ξεχαστεί ότι έχει περιγράψει τον γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων ως «τρεις άνδρες κι ένας σκύλος», και ότι δεν λυπάται για την αποικιοκρατία αλλά επειδή η Μεγάλη Βρετανία έπαψε να έχει αποικίες στην Αφρική.
Από τα πρόσφατα παραπατήματα, το διαβόητο πάρτυ στην πρωθυπουργική κατοικία της οδού Ντάουνινγκ, ήταν η πιο σοβαρή υπόθεση. Όχι επειδή δεν έπρεπε να γίνει, ενόσω οι πληβείοι ήσαν καταδικασμένοι σε εγκλεισμό και αναγκασμένοι να τρώνε συνθετικά μπέργκερ σε ντιλίβερυ με το κιλό για να καθησυχάσουν τον τρόμο του θανάτου κάθε φορά που άνοιγαν οποιοδήποτε ηλεκτρονικό μέσο, αλλά ακριβώς επειδή ο Τζόνσον, ο οποίος δεν πίστευε στο αφήγημα της πανδημίας, για αυτό και εφάρμοσε από τα πιο χαλαρά μέτρα παγκοσμίως, επέλεξε να στείλει στον λαό του ένα χειροπιαστό μήνυμα, αντιστρέφοντας το βρετανικό ρητό σε «μην κάνετε αυτό που λέω, κάντε αυτό που κάνω». Και δεν το έκανε μόνο αυτός. Ο πατήρ Τζόνσον, συγγραφέας και πρώην Ευρωβουλευτής, κατέφθασε στο οικογενειακό εξοχικό στο αγαπημένο του Πήλιο, ξεσηκώνοντας τα ΜΜΕ για την (νόμιμη) παράκαμψη των διεθνών εντολών. Προς τιμήν του, ο Μπόρις δέχθηκε να πληρώσει και την ποινή που του επιβλήθηκε, αν και εν ενεργεία πρωθυπουργός. Είχε, βέβαια, την οικονομική δυνατότητα, αφού δεν ήταν συνταξιούχος των 400 ευρώ. Ναι, αλλά μάλλον όλοι έχουμε ακουστά πολιτικούς που καταδέχονταν να λάβουν για δώρο αυγοβράστη από εταιρεία ηλεκτρονικού εξοπλισμού, για την οποίαν έβαζαν την ακριβή υπογραφή τους σε κρατικές προμήθειες.
Την ώρα που αρματωμένοι αστυνομικοί έσερναν οικογένειες με παιδιά επειδή έκαναν πικνίκ σε έρημη παραλία, ο Τζόνσον έδειξε στον λαό τον εαυτό του στον καθρέφτη. Αν, ενόσω εσύ υποτάσσεσαι, αυτοί που σε διατάζουν πηγαίνουν βόλτα με την συμβία και τις μηχανές τους στο βουνό, συνωστίζονται γύρω από γιορτινά τραπέζια σε νησιά, κάνουν πάρτυ με έτοιμα σάντουιτς από το σούπερ μάρκετ στην πρωθυπουργική κατοικία, ή πριβέ δείπνα σε ιδιωτικά διαμερίσματα στο Παρίσι, λίγη σημασία έχει. Ο Μπόρις έδειξε, όσο μπορούσε, στον λαό, μέχρι το τέλος πως μπορούν να υπάρξουν περιθώρια ελιγμών. Μέχρι που τα δικά του τελείωσαν, και λίγο μετά την ομιλία του, φόρεσε το μαγιό του και πήγε να κάνει το μπάνιο του στην θάλασσα.
Η ύστατη ατάκα του στην Σύνοδο κορυφής των G7 έδειξε την φυσική ηγετική του ικανότητα, συνδυασμένη με την αφέλεια του φοιτητή από το Ιτον.
Πραγματιστής, λαϊκιστής και εκ πεποιθήσεως ανήθικος όσον αφορά την υποκρισία της αγόμενης και φερόμενης μεσαίας τάξης, έχω την γνώμη πως ο Τζόνσον θα καταγραφεί ως ένας μεγάλος όσο και αμφιλεγόμενος πολιτικός, δίπλα στην εξίσου λαϊκίστρια και αδίστακτη Λαίδη Θάτσερ.
Το χειρότερο βέβαια είναι αυτό που θα ακολουθήσει τον Τζόνσον. Τουλάχιστον ο ευφυέστατος πολιτικός, ο οποίος τις τελευταίες μέρες είχε πάθει έναν βασανιστικό γλωσσοδέτη και έμοιαζε σε σύγχυση, απαντώντας, «θα το δω» και «δεν το ξέρω αυτό» κατ’ επανάληψιν, είχε μια αυθεντικότητα κι ένα ταλέντο. Πολύ φοβάμαι ότι στον επόμενο θα ακούγεται πεντακάθαρα το υποβολείο.
Ό,τι κι αν συμβεί στον Μπόρις Τζόνσον από δω και στο εξής, είναι βέβαιο ότι αυτός ο δεινός ελληνιστής, κλασικιστής, Επικούριος κοσμοπολίτης και δημοσιογράφος έβαλε το όνομά του σε μερικές από τις σημαντικότερες στιγμές της Ιστορίας. Το Μπρέξιτ. Την πανδημία. Τον πόλεμο στην Ουκρανία. Αλλά μέχρις εκεί. Τα ποντίκια άρχισαν να πηδάνε από το πλοίο όταν κατάλαβαν ότι αυτά που έρχονται είναι χειρότερα από εκείνα που πέρασαν.
Ας ευχηθούμε ο Μπόρις να ζήσει, για να μας διηγηθεί κάποτε τι πραγματικά συνέβη.
ΕΙΡΗΝΙΚΑ 