“Πέρα από τις ατομικές διαγνώσεις, παρατηρείται μια τάση προς έναν συλλογικό φόβο ή μια άρνηση του μέλλοντος, μια μελλοντοφοβία. Οι συνέπειες του συνδρόμου -μελαγχολία, αδιαφορία ή ισχυρή προσκόλληση στο παρελθόν και εξιδανίκευση γεγονότων – σημειώθηκαν με διαφορετική ένταση ή δεν σημειώθηκαν καθόλου. Σε σύγκριση με το παρελθόν, το παρόν αποχρωματίζεται έντονα, κάποιοι ασθενείς ισχυρίζονται πως βλέπουν κυριολεκτικά ασπρόμαυρα, τη στιγμή που οι αναμνήσεις τους από το παρελθόν είναι πάντα πολύχρωμες, αν και σε πιο χλωμά χρώματα από πολαρόιντ. Συχνή είναι η παραμονή σε μια εναλλακτική, επινοημένη καθημερινότητα”.
-Georgi Gospodinov; “Χρονοκαταφύγιο” (Μτφρ: Αλεξάνδρα Ιωαννίδου, εκδόσεις Ικαρος).
ΕΙΡΗΝΙΚΑ 